Хувиараа такси үйлчилгээ үзүүлж өнөөдрийн хоол, маргааш өглөөний талхны мөнгөө залгуулдаг иргэд олон. Харамсалтай нь эдгээр жолооч нарыг журамлаж, аяга хоол, зүсэм талхны орлогоос нь салгаад зогсохгүй дийлэхгүй өндөр татвар төлүүлэхээр улайран зүйтгэж буй. 

Уг нь дуудлагын такси үйлчилгээтэй байх нь олон талаар давуу хэдий ч нэг том эрсдэл нь монопол байдлыг бий болгох. Магадгүй хөшигний цаана, ханцуй доторх эрх ашгийн наймаа явсныг ч үгүйсгэхгүй. Тодруулбал, иргэдийн хамгийн их хэрэглэдэг Ubcab такси дуудлагын үйлчилгээ хэрэглэгч, иргэдийн уур, бухимдлыг бараад удаж буй. Иргэдийн олон нийтийн сүлжээнд бичсэн сэтгэгдлээс харвал дуудлага авах нь удаан, дуудлагын хөлсөө шалтгаангүй нэмдэг, түгжрэлийн минутыг давхар тооцдог, машин нь цэвэрхэн биш, жолоочийн харилцаа муу, хэт өндөр төлбөр гардаг гээд асуудал олон байдаг аж. 

Нэг жишээ дурдахад гэрээсээ гараад зам дээр гараа өргөөд такси бариад ажил дээрээ ирэхэд 14 мянган төгрөгийн төлбөр төлнө. Харин Ubcab үйлчилгээг сонгож такси дуудаад ажил дээрээ ирэхэд 28 мянган төгрөг төлдөг. Бүхэл бүтэн 10 мянган төгрөгийн зөрүү энд гарч байна. Гэхдээ адилхан Toyota prius-20 маркийн машин. Илүү ч юмгүй, дутуу ч юмгүй адилхан. Ихдээ л өнгө нь өөр биз. 

Асуудлыг бүр нарийн ярьвал таксинд явах хүсэлтэй жолооч нар такси компанид бүртгүүлээд, гэрээ байгуулдаг. Тэгснээрээ тухайн компанид ирж байгаа дуудлагыг хүлээн авах боломжтой болдог. Өөр сүйдтэй өөрчлөлт гарахгүй ч иргэд найдвартай гэж үздэг учраас албан ёсны такси үйлчигээг сонгодог боловч үнийн хувьд бухимдал үүсгэсээр байгаа нь хотын дарга Х.Нямбаатарын халаасыг зузааруулах эрх ашиг үүнд хутгалдсан юм биш биз гэх хардлагыг төрүүлж байгаа юм. 

Такси компаниуд хувиараа такси үйлчилгээ эрхлэгчдийг зах зээлээс шахаж гаргаад, дараа нь бүгдийг нь компанитайгаа гэрээлээд эцсийн үр дүнд хүссэнээрээ үнээ нэмнэ. Яах аргагүй такси хэрэг болсон иргэд уурлан бухимдан такси үйлчилгээг хэрэглэхээс өөр аргагүй болтол нь буланд шахаж илүү олсон ашгаараа хотын даргын ямбыг нэмж, данс дахь мөнгийг өсгөхөөр тохирсон мэт эрх чөлөөгүй, ардчилсан нийгмийн зарчмыг алдагдуулсан монопол тогтоох нь өөрөө аюул юм.