Монголын эрдэмтдийн үндэсний зөвлөлийн гүйцэтгэх захирал Ш.Түвдэнбалжиртай эрчим хүчний ирээдүй ба хэрэглээ сэдвээр ярилцлаа.
-Эрчим хүчний асуудал нийслэлчүүд гэлтгүй монголчуудын хувьд энэ өвлийн хатуухан “даваа”-ны нэг болох нь тодорхой болчихлоо?
-Монгол Улсын эрчим хүчний нэгдсэн систем социализмын үед ЗХУ-ын 18 цагийн бүстэй тэр хэрээр маш олон тохируулгын станцтай бүстэй орны системийг хуулбар. Гэтэл манайх хоёрхон цагийн бүстэй, тохируулгын ганц ч станцгүй. Дандаа нүүрсэн цахилгаан станцтай. Нүүрсэн цахилгаан станц хамгийн өндөр ачааллын үед горимоо тохируулдаг. Нүүрсээ гаргаад уураа гаргаад ажилладаг. Энгийнчилбэл хамгийн доод тал нь 24-48 цагийн хугацаанд горимоо өөрчлөх боломжтой систем. Оргил ачааллын үед эрчим хүчнийхээ бүх станцуудыг тултал буюу 100 хувь ачаалллаар ажиллуулаад, нэмээд 300-40 мегаваттыг гадаадаас худалдаж авч байж оргил ачааллаа давдаг. Оргил ачаалал 17-22 цагийн хооронд ердөө тавхан цаг үргэлжилдэг. Бусад үед нь хоосон цахилгаан үйлдвэрлэж байдаг. Түүнээс биш манай эрчим хүчний систем хүрэхгүй, хүрэлцэхгүй болчихоод, эцэстээ тулчихсан асуудал биш.
-Оргил ачааллын цагаар хэрэглээ ихсээд түүнийгээ тохируулах тохируулгын систем байхгүйтэй л холбоотой юм байна гэж ойлголоо. Зөв үү?
-ОХУ-д Хятад эсвэл Европод оргил ачаалал гэх ойлголт байдаггүй. Зөвхөн манайд л бий. Яагаад гэвэл 500-600 мянган өрх яг цагт зөвхөн цахилгаан зуухан дээр хоолоо хийдэгтэй холбоотой. Нэг өрхийн цахилгаан зуухны хэрэглээ доод тал нь 2 кВт байдаг. 2 кВт-ыг 600 мянгаар үржүүлэхээр 1,2 гегаватт болж байгаа биз. Энэ оргил ачаалалд тохируулаад л цахилгаан танцуудын горимыг өсгөж, гадаадаас 800 гаруй тэрбум төгрөгөөр цахилгаан худалдаж авдаг. Бусад үед нь тохируулгагүй станцтай учраас станцынхаа ачааллыг буулгаж чаддаггүй. Өөрөөр хэлбэл хий цахилгаан үйлдвэрлээд л эрчим хүчний систем маань алдагдалтай ажиллаад байгаа юм. 24 цагийн 6-7 цагт нь үр дүнтэй бусад үед нь хоосон цахилгаан үйлдвэрлээд сууж байдаг.
-Станцаа тохируулгатай болгох тухай яагаад хэн ч дуугардаггүй юм бэ. Бусад улс орнууд яаж шийдсэн байдаг юм бол?
-Аль ч улс оронд очиж айл өрхөөр ороход хийн зуухны хэрэглээ хэр өндөр байдгийг харж болно. Хэрвээ 600 мянган өрхдөө хийн систем нэвтрүүлчихвэл асуудал шийдэгдчихнэ.
-Хийн систем нэвтрүүлэх талаар судалгаа, эдийн засгийн тооцоо хийсэн юм байна уу?
-Тооцоолол бий. 600 мянган тэрбум төгрөгөөр л хийчихнэ. Цаашлаад жил болгон 800 зуун тэрбум төгрөгөөр гаднаас цахилгаан худалдаж авалгүй хэмнэх боломж гарч ирнэ. Оргил ачааллын үеэр цахилгаан станцууд маань 20-30 хувийн нөөцтэй ажиллах боломж ч гараад ирнэ. Гаднаас хэдэн тэрбумаар нь зээлж, цахилгаан станц барих тухай ярихаас илүүтэй боломжит нөхцөлдөө тохируулж хийн систем нэвтрүүлэх боломж бидэнд бүрэн бий. Европ гэхэд хаа байсан Эрхүүгийн бүс нутаг, АНУ, Норвегиос хий авч хангамжаа авч байна. Гэтэл манай хаяанд л хий нь байж байдаг. Түүнээс гадна хийн хэрэглээ манайд өндөр хэмжээнд хүрээнд ирвэл хувийн аж ахуй нэгжүүд бүгд л хий олборлоод эхэлнэ. Монголд хий маш их байдаг. Дорнодын Тамсагийн нефть олборлолт гэхэд л хийг нь агаарт цацаад хаядаг. Нүүрсний давхаргын метан хийг огт ашигладаггүй. Бүгд л байгалийн хий шүү дээ. Энэ боломжийг яагаад ашиглахгүй байна вэ гэвэл Монголд хийн хэрэглээ байхгүй байна. Хийн хэрэглээг бий болгосон тохиолдолд бизнесийн байгууллага, ашгийн төлөө байгууллагууд бүгд л хүн болгон нүүрс, алт руу дайрдаг шиг хий рүү дайрна.
Г.Намуун